[ess_grid alias="startgrid"]
Geert is bouwkundig ingenieur van opleiding en werkt als ‘Product Owner’ bij de VRT (de Vlaamse Radio en Televisieomroep) waar hij meewerkt aan websites en apps zoals die van vrtnws.be. Hij bouwt aan de bruggen tussen de redacteurs en de IT afdeling. Geert speelt viool sinds zijn 7de en volgde in tussentijd piano en jazz zang maar is bij Violet vooral actief als percussionist, triangelist, tambourist…
Geert is dirigent van Violetter maar is daarnaast ook actief bij Carmina vzw, dat jaarlijks een 2-tal musicals en een jeugdtheaterstuk opvoert. Bij al die musicals heeft hij zowel op, naast, voor of achter het podium gestaan. En dat inspireerde hem om er zelf eentje te schrijven: ‘De Klaprozenprinses‘ uit 2007.
Geert woont in Puurs (Breendonk), samen met Evi en zijn twee dochtertjes Jade en Anse.
Shalan is violist en componist, geboren in Homs, Syrië in 1982. Hij startte zijn muziekopleiding in zijn kindertijd, studeerde in 2002 verder aan het Hoger Instituut voor Muziek in Damascus bij professor Evgueny Loguenov waar hij in 2007 afstudeerde.
Hij maakte deel uit van Het Syrisch Nationaal Symfonisch Orkest, het Syrisch Filharmonisch Orkest, Het Nationaal Orkest voor Arabische Muziek, Het Syrisch Arabisch Orkest, EPO (Expat Philharmonic Orchestra) en SEPO (Syrian Expat Philharmonic Orchestra). Daarnaast werkte hij als professor viool aan de Solhi Alwadi Muziekschool in Damascus en aan de Albaath Universiteit van Homs, de stad waar hij opgroeide.
Shalan begon pas tijdens de oorlogsjaren muziek te componeren en te arrangeren. Hij koesterde al langer het verlangen, maar sinds hij in 2007 afstudeerde als violist aan het Hoger Muziekinstituut in Damascus, was zijn agenda gevuld met repetities en concerten.
Wanneer Homs in 2011 bij het begin van de manifestaties in Syrië als één van de eerste steden door geweld getroffen werd, besloot Shalan de stad te verlaten en richting Damascus te trekken. Maar het geweld bleek besmettelijk en bereikte al snel ook Damascus.
Opnieuw vluchtte Shalan, dit keer om zich op het platteland nabij Tartous te vestigen. De concerten en zijn job als vioolleraar in Damascus, moest hij noodgedwongen opgeven. Het is in deze periode dat Shalan zijn carrière een nieuwe wending gaf en zich verdiepte in het componeren en arrangeren van muziek.
Gezien de uitzichtloosheid in Syrië, verlaat Shalan half augustus 2015 Syrië om net als vele vluchtelingen de gevaarlijke oversteek naar Europa te wagen.
Vanuit het asielcentrum van Sint-Niklaas nam hij contact op met het lokaal orkest, waar hij de eerste contacten met andere muzikanten zou leggen.
Shalan: “Ik heb het geluk als klassiek violist opgeleid te zijn, waardoor ik gemakkelijk partituren kan lezen en deel kan uitmaken van orkesten. Mensen hier vinden het vaak fascinerend om Arabische muziek op klassieke viool te horen.”
Zijn toekomstdroom op muzikaal vlak ligt ook in die richting: “Ik zou graag de Arabische muziek, het erfgoed van het land vanwaar ik kom, laten samensmelten met elementen uit de muziektheorie zoals harmonie, contrapunt en orkestratie. Ik ben opgeleid als een klassiek muzikant, dus ik heb toegang tot de muzikale tools die nodig zijn om Arabische muziek op Westerse wijze te orkestreren. Arabische muziek is meer horizontaal, terwijl Westerse muziek meer verticaal is met verschillende lagen van harmonieën. Ik zou dit willen realiseren in Arabische muziek. Sommigen hebben hiermee al geëxperimenteerd, maar het werd nog niet zo goed ontwikkeld als in de Westerse muziek.”
De filharmonische orkesten waar Shalan deel van uitmaakt, spelen muziek van Syrische componisten, maar ook klassieke muziek op traditionele Arabische instrumenten, zoals Vivaldi op de Qanûn bijvoorbeeld.
Zijn palmares is behoorlijk indrukwekkend: hij speelde met oa: Fairouz, Placido Domingo, Roberto Alagna, Marcel Khalifa, Amal Maher, Rima Khshaish, Jef Neve, Wouter Vandenabeele en vele anderen. Zijn composities worden in het buitenland erg gewaardeerd: vooral in Duitsland en Denemarken werden al verschillende werken uitgevoerd.
bronnen:
persoonlijke gesprekken met Shalan Alhamwy
https://shalanalhamwy.com
www.kerknet.be
Jaap Kruithof studeerde cello bij Edmond Carlier en Hans Mannes in de Rijksmuziekacademie van Antwerpen en het Stedelijk Conservatorium van Brugge, waar hij de regeringsmedaille behaalde in 1979. Datzelfde jaar werd hij laureaat van de Nationale wedstrijd ‘pro civitate’ met een eerste prijs cello.
Jaap stopte zijn studies geschiedenis aan de R.U.G. na de kandidaturen, om zich volledig op de cello te concentreren. Aan het Lemmensinstituut behaalde hij een eerste prijs cello en kamermuziek met onderscheiding en het hoger diploma cello met grote onderscheiding.
Jaap Kruithof is docent cello, kamermuziek en vakdidactiek aan het Lemmensinstituut te Leuven. Bovendien is hij leraar cello aan de Academie van Oud-Heverlee (bij Leuven) en de Academie van Borgerhout (Antwerpen). Jarenlang verleende hij als cello- en kamermuziekleraar zijn medewerking aan de Cours International de Musique te Morges (Zwitserland) o.l.v. Kati Sebestyénen Ervin Schiffer. Vanaf 2006 werkte hij met dezelfde musici mee aan de String-academy in Davos (Zwitserland). Jaap was ook verschillende keren kerndocent van het Cellofestival Dordrecht.
Als uitvoerend musicus was Jaap Kruithof voorheen o.a. lid van het Nieuw Belgisch Kamerorkest, Champ d’Action (ensemble voor hedendaagse muziek) en het “Viotti-strijktrio” met violist Thierry Marinelli en altviolist Ervin Schiffer. Nu verleent hij zijn medewerking als eerste cellist aan het orkest “La Passione”, waarin professionele musici samenwerken met studenten van conservatoria aan producties met koor- en orkestmuziek.
Jaap is samen met Isabelle dirigent van Bassolet. Daarnaast dirigeert hij ook Violetta, de productiegroep van Violet.
Jaap woont samen met Greet en hun drie kinderen in Sint-Joris-Weert.
Isabelle Robesyn (°1978) startte haar muziekopleiding aan het conservatorium van Kortrijk. Hier volgde ze op 9-jarige leeftijd piano- en cellolessen en behaalde daar op 18 jaar haar einddiploma’s voor deze instrumenten.
Isabelle koos voor een professionele muziekopleiding en trok daarvoor in 1996 naar het Lemmensinstituut te Leuven waar zij eerst haar mastergraad voor piano en kamermuziek behaalde onder leiding van Levente Kende , Alan Weiss en Renaat Beheydt, gecombineerd met de lerarenopleiding . Na deze studies ging ze verder met het studeren van cello bij Jaap Kruithof en behaalde in 2006 ook haar einddiploma cello.
Vanaf 2006 tot op heden geeft Isabelle cellolessen aan de muziekacademie De Vonk in Oud-Heverlee en aan de Academie Regio Tienen. Ook was ze als pianobegeleidster actief, in Kortrijk bij kinderkoren en later gedurende enkele jaren in de muziekacademie De Vonk.
Orkestervaring heeft Isabelle opgedaan bij het kamerorkest L’Estro Armonico, het Brussels Youth Orchestra en en het kamerorkest Chapelle Lorraine.
Bij Violet VZW is Isabelle al sinds 2002 actief als dirigente en als bestuurslid.
Isabelle Robesyn woont nu in Oud-Heverlee samen met haar man Paul en 2 dochtertjes Annabel en Suzanne.
Greet Verhulst (°1963) begon op zevenjarige leeftijd vioolles te volgen aan de muziekacademie van Londerzeel bij Rosa Lagrou. Op 9-jarige leeftijd mocht zij meespelen met het jeugdorkest verbonden aan de muziekacademie. Daar leerde zij van jongs af aan hoe fijn het was om samen te musiceren en dat muziek maken meer betekende dan enkel je noten komen spelen. Het orkest repeteerde wekelijks op zaterdagvoormiddag en verzorgde vele concerten in binnen- en buitenland. Tot de leeftijd van 20 jaar speelde zij mee in dit orkest om vervolgens haar muziekstudies te starten aan het Lemmensinstituut te Leuven. Hiervoor behaalde zij eerst het kandidatuursdiploma kunstgeschiedenis aan de KUL wat haar een algemene basis gaf.
In 1988 behaalde Greet haar Master in de Muziek, specialisatie altviool. De eerste jaren speelde zij in diverse orkesten en gaf les aan de academie van Asse.
Sinds 1991 geeft zij les aan de Academie voor Muziek en Woord ‘De Vonck’ te Oud-Heverlee. Daar geeft zij nu nog steeds fulltime les in de vakken viool, altviool en samenspel en is pedagogisch coördinator.
Naast het lesgeven musiceert Greet met de volksmuziekgroep Limbrant waarmee zij vele concerten heeft gegeven in binnen- en buitenland. Zo heeft zij met dit orkest al gemusiceerd in o.a. Zweden, Rusland, Ossetiē, Armenië, Frankrijk. Zij nam met dit orkest drie cd’s op.
In 2002 richtte Greet samen met Aag Dereymaeker het strijkorkest ‘Violet’ op. Van meet af aan wou zij met het orkest een sociale rol vervullen: kinderen en jeugd zouden muziek spelen om te delen. Zij nam met dit orkest reeds twee cd’s op waarvan de opbrengst naar het Bochabela String Orchestra in Bloemfontein, Zuid- Afrika gaat.
Nu werkt Greet samen met het orkest Violet aan de opname van een cd in samenwerking met de Syrische violist Shalan Alhamwy. Deze cd verschijnt in mei 2017.
Greet woont samen met Jaap en haar drie kinderen Jakob, Anna en Elias en uiteraard niet te vergeten: Nona de Schapendoes.
Aag Dereymaeker (°1978) behaalde eerst een kandidatuursdiploma aan het Hoger Instituut voor Vertalers en Tolken in Antwerpen. Nadien studeerde zij viool bij Nico Baltussen, en kamermuziek bij Jaap Kruithof en Roel Dieltiens aan het Lemmensinstituut in Leuven.
Aag bouwde in de loop der jaren een solide privé-klas uit in het Leuvense, startte vorig schooljaar in de Jetse academie, en is met graagte sinds 2011 ook verbonden aan de academie van Lennik.
Als violiste verleent Aag haar medewerking aan projecten en opnames allerhande. Zo maakte zij deel uit van de band in enkele VRT-programma’s, toerde ze met Ronny Mosuse en Jasper Steverlinck, draait zij mee in musicals en muziektheaterproducties, vertegenwoordigt zij nu en dan ons land op folkfestivals, en maakt zij met plezier deel uit van de vaste kern van kamerorkest La Passione van Lier.
In 2002 richtte zij samen met Greet het strijkorkest Violet op, een ongewoon strijkorkest dat alle opbrengsten wegschenkt aan sociale projecten, en geleid wordt door een team van vrijwilligers. Voor haar werk met Violet werd Aag in 2007 ambassadeur van de klassieke muziek bij Klara. Violet nam twee cd’s op waarvan de opbrengsten -nagenoeg 65.000€ tot op heden- naar een zusterproject in Zuid-Afrika gaan: the Bochabela String Programm. Momenteel werkt Violet aan een nieuwe cd, met een nieuw project met Syrische muzikanten.
En last but not least: Vincent en Aag zijn de apetrotse ouders van twee zonen Abel en Linus.